کد مطلب:19570 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا انسان نسبت به هم نوع خود بخل مي ورزد ؟ و چگونه بايد از آن رهايي يافت ؟

ريشه بخل ، ترس از كم شدن و فقر است ، اين احساس آدمي را وا مي دارد كه از بذل امكانات خويش دريغ كند .
و دليل ديگر نبود عشق و معرفت است .
شناخت نيست ، بنابراين از ترس آنكه فقير شود ، فقير زندگي مي كند ! .
{P -نهج البلاغه ، بخش كلمات قصار . P}
و چون آگاهي ندارد كه هر بخششي ، بازگشتي چند برابر دارد پس بخل مي ورزد .
در حالي كه به فرموده امام علي « عليه السلام » من ايقن بالخلف جاد بالعطيه ، يعني آنكس يقين به جانشيني و باز گشت دارد ، خوب عطا مي كند و مي گذرد .
{P - نهج البلاغه ، بخش كلمات قصار . P}
هنگامي كه عشق به خدا و خلق او و شناخت به برگشت خيرها آنهم چندين برابر كه پيدا شود ديگر بخلي نيست .
و راه نجات مي تواند : 1 . تمرين در انفاق ، قرض ، صدقات .
2 . خواندن گذشتهاي بزرگان .
3 . تأمل در جدايي از دوستان يا كم شدن آنان به خاطر اين اخلاق به تأثير گذار باشد .
4 . مطالعه آثار بخل .
5 . دعا و نيايش نقش انكار ناپذيري دارد ، به ويژه دعاي مكارم الاخلاق .